Uzun müddettir yazamadım, vakit bulamadım, yazdım yazdım sildim, yazdım yarım bıraktım…Blog yazarları beni anlar diye düşünüyorum. Şimdi ise uzun bir aradan sonra yeniden merhaba demek istedim. Geri dönüşümün en önemli nedenlerinden biri, uzun zaman önce yazdığım yazıların bile insanlara fayda sağladığını görmek. Klasik instagramcılar gibi, bu konuda çok mesaj aldım demek istemiyorum, çünkü çok almadım 😀 ama aldım. Blogumdaki bilgilerin insanlara fayda sağladığını gördüm ve çok mutlu oldum. Zaten çokça vaktinizi alan, üzerinden para kazanamadığınız hobilerinizi ancak bu tür bir motivasyon ile devam ettirebilirsiniz diye düşünüyorum. Bu konuda beni motivasyon bozukluğuna iten ise Google’a sorulacak en basit soruların bile bana yöneltilmesi. Bunu anlamıyorum, bu mesajları da yanıtlamıyorum. Google’a sorsunlar…
2017 yılında Prag’a taşındıktan sonra hayatımızda değişiklikler oldu elbette. Üç ev değiştirdik, çok şükür üçündü evimizde sabitiz 🙂 Prag’ta evler, kiralar büyük bir mesele. Ev bulmak zor, kiralar yüksek, hele ki maaşlara kıyasla daha da yüksek. Bu da bizi ev kredisiyle ev satın almaya itti.
Prag’a taşındıktan sonra bir süre evde vakit geçirdim, gayet güzel, kafa dinlediğim, rahatladığım bir dönem oldu benim için. Tam sıkılmaya başlamıştım ki işe girdim, çalışmaya başladım. Kısa bir süre sonra yeni evimize, Prag’ın 10 dakika kadar dışında yer alan bir köye taşındık. Burada bahçeli bir apartman dairemiz oldu (bahçeyi çok istedik, bu yüzden biraz şehir dışına taşınmayı göze aldık). Oturduğumuz yer eşimin işine çok yakın, bu anlamda avantajı çok. Eve taşındıktan altı ay kadar sonra köpek sahiplendik, bu da çok istediğimiz bir şeydi. Maya kızımız hayatımıza katıldı, evsiz bir Can’a ev olduk, o da bizim ailemizin bir ferdi oldu. Daha da büyük bir değişiklik olarak, bundan beş ay önce oğlumuz dünyaya geldi 🙂 Şu son iki paragrafı okuyorum da gerçekten hayatımızda ciddi değişiklikler olmuş ve fakat çok da güzel aynı zamanda.
Nerden başlasam neleri anlatsam diye kafamda planlar yapıyorum. Özellikle Çek Cumhuriyeti’nde ev/araba alma süreci, ev kredisi, köyde yaşam, köpek sahiplenme, çocuk sahibi olma, bu konularda bizim yaşadığımız süreçler başkalarına da faydalı olacaktır diye düşünüyorum.
Prag ve çevresinde satılık ev arama ve satın alma:
Daha önceki bir yazımda Prag’ta Ev Bulma ve Taşınma sürecini paylaşmıştım. Dileyenler buradan ulaşabilir. Bu yazımda size kısaca ev satın alma sürecimizden bahsedeceğim. Önceki yazıdaki evden ev sahibimiz bizi evden çıkartmak istedi, kiralamanın başında kendisine uzun dönem kalmak istediğimizi söylememize rağmen, sekiz ay sonra evi satacağım dedi. Aslında hakkı olmamasına rağmen de bize çıkın dedi. Biz evden çok da memnun değildik, uğraşmak istemedik, çıkmaya karar verdik. Evin yakınlarında başka bir yer bulduk, zaten eşyamız azdı, bu yeni ev de eşyalıydı, oraya geçtik. Bu süreçte eski ev sahibi bizi evin elektrik/su gibi yan giderleriyle kazıklamaya çalıştı, olduğundan daha yüksek rakam istedi, depozitomuzu tam vermek istemedi. Hem evden zamanından erken çıkmamızı isteyip hem de kötü niyetli davrandı. Cevval bir avukat olarak tabi ki bir kuruşumuzu dahi yanına kar bırakmadım 🙂 biraz stresli oldu ama bitti gitti.
Evimizin yeri Prag 6’daydı. Hemen aynı sokağın başındaki başka bir binadaydı yeni bulduğumuz ev. Oldukça küçük (45 metrekare gibi bir şeydi) ama içi şirindi ve yeni döşenmişti. Ev sahiplerimiz çok titizdi, aşırı pimpirikli olmaları bizi gerdi ve bir süre sonra rahat edemez olduk. Kurtlu biri olarak ben yeniden ev aramaya başladım, bu seferki bahçeli ve satılık. Satın alacak paramız yok ama umudumuz vardı 🙂
Hiç unutmuyorum 2018 yılı Paskalya Bayramı’ydı. Siteleri kurcalarken eşimin işine yakın bir yer gördüm, bahçesi de var, çok şirin. Günlerden Cumartesi, ilanı veren emlakçı, dedim bi arıyım ne çıkar. Eşim, Cumartesi günü hem de Paskalya’da kim yanıt verecek sana dedi, hele ki Çekler…Ben yine de şansımı denedim, aradım konuşamadık, karşımdaki kadın İngilizce bilmiyordu. Mesaj attım, evdeyim gelebilirsiniz dedi. Çok ilginç…Taner pek ümitli olmadığından üşendi, gelmedi 🙂 Girdim eve meğer emlakçı kadın kendi evini satıyormuş, o yüzden evdeymiş. Oturduk fakat kadınla iletişim kuramıyoruz, Google Translate’i açtım, bir yandan basic İngilizce, adın nedir, nerelisin…Moldovalıyım dedi, o bana sordu, Türkiye dedim. ‘Aa neden o zaman Türkçe konuşmuyoruz’ dedi, küçük dilimi yuttum. Meğer Gagavuz Türküymüş kendisi, konuştuğu Türkçe birebir Türkiye Türkçesi değil ama oldukça yakın, biz bayağı anlaştık. Evi gezdim, beğendim, geri döndüm. Bundan sonra evi bir de Taner’le gördük, ev kredisine başvurmaya karar verdik. Bundan sonraki pek sancılı bir bekleyiş süreci olarak geçti.
Çek Cumhuriyeti’nde her banka yabancılara ev kredisi vermiyor, kalıcı oturum izni arıyor. Biz daha geleli bir sene yeni olmuş, yüksek tutarlı ev kredisi almak istedik. Mortgage broker dedikleri aracı kişiler var, bunlardan biriyle çalıştık. Burada brokerlara ücret vermiyorsunuz, ev kredisi çıkınca ücretlerini bankadan alıyor bu kişiler. Dolayısıyla krediyi çıkarabilmek için de ellerinden geleni yapıyorlar. Arada aksaklıklar yaşasak da biz çalıştığımız kişiden memnun kaldık. Hemen kredi başvurusu yaptık ancak çıkması neredeyse iki ay sürdü. Bu bekleme süreci gergin geçti, ama ev sahipleri depozito almadılar, hiçbir para almadan beklediler. Biz de vermek istemedik, kredi başvurumuzun reddedilmesinden korktuk. Stresli geçen iki ayın ardından çok şükür kredimiz onaylandı. Fakat süreç burda hemen bitmedi…Onay, satış sözleşmesinin imzalanması, bankaya bildirimi, bankanın parayı yatırması (bu arada para tarafsız bir kişi olarak avukat hesabına yatıyor ve satıcı sürecin ta en sonuna kadar parayı alamıyor), tapuya bildirim, tebligatlar, tapu kaydına geçmesi ve en sonunda satıcının parayı alması derken süreç daha 2-3 ay daha devam ediyor.
Bu arada ev kredisine daha ortada herhangi bir ev yokken de başvurulabiliyor, banka size bir yıl süre ile geçerli bir teklifte bulunuyor, bu şekilde evi hazır krediyle aldığınızda süreciniz kısalıyor. Bu da güzel bir seçenek…
Biz evi beğendiğimizde ve işlemleri başlattığımızda Nisan 2018’in başıydı, satıcının parayı alması Eylül ayını buldu. Temmuz sonunda biz yeni evimize geçmiştik. Kolay olmadı bizim için, Türkçe bile bankacılık sözleşmelerini incelemek-okumak o kadar zorken, anlamadığımız bir dilde daha da zorlandık, iletişimde daha da sıkıntıya girdik. Broker olmadan halledemezdik. Onunla bile içimizde Türkiye’den kalma acaba kazıklanıyor muyuz korkusu hiç gitmedi…Ev sahiplerinin muhteşem insanlar olması bizi daha da şüpheye düşürdü. Günün sonunda olumsuz hiçbir şey olmadı. Ev sahipleri güzel bir mangal partisiyle bizi komşularımızla tanıştırdılar, fakat biz konuşamadık çoğuyla yine dil problemi karşımıza çıktı.
Bugün evimize taşınalı 2 sene olacak, bahçeli, sevdiğimiz bir evde oturuyoruz. Küçük köyümüzde hayat daha kolay, hemen dibimizde Maya’ı gezdirebileceğimiz çok güzel yerler ve kocaman bir orman var. Komşularımız çok iyi ve yardımsever insanlar, buraya taşındığımız için mutluyuz…Ben arada eski evimizin merkeziliğini de özlüyorum tabi ki ama böyle hayat daha güzel 🙂
Sevgiler,
Duygu
